Από τον στίβο του αθλητισμού, στον στίβο της πολιτικής

Στην Ελλάδα του 2014 καλά κρατεί ακόμα το ρητό του "ότι δηλώσεις είσαι" και αντί να μειώνονται, πολλαπλασιάζονται οι "ειδήμονες" που φιλοδοξούν να βγάλουν την χώρα από το αδιέξοδο ή να μετατρέψουν τον τόπο που γεννήθηκαν σε πριγκιπάτο του "Μονακό"!
Τα χόμπι του νεοέλληνα είναι η πολιτική και τα σπορ με κύριο άξονα το ποδόσφαιρο φυσικά. Τώρα τελευταία βέβαια έχει μπει και η μαγειρική στην ζωή μας, νομίζω όμως οι περισσότεροι εξακολουθούν να φαντασιώνονται τους εαυτούς τους σαν επίδοξους προπονητές ή πρωθυπουργούς (άντε και Δημάρχους), παρά σαν μάγειρες. Το μοτό "κάνε με μια μέρα πρωθυπουργό" πιστεύω το έχουν αναφωνήσει τουλάχιστον 1 φορά στη ζωή τους πάνω από το 80% των Ελλήνων, ενώ σίγουρα κάπου εκεί κοντά είναι και το αντίστοιχο όσων θεωρούν ότι θα γινόντουσαν καλύτεροι προπονητές από τον Ντούσαν Μπάγιεβιτς ή στην χειρότερη περίπτωση το Νίκο Αλέφαντο.
Αθλητισμός και πολιτική είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους την κοινωνία και την χώρα που ζούμε, άσχετα αν οι δύο πλευρές προσπαθούν, μάταια τις περισσότερες φορές, να αποποιηθούν αυτή τη σύνδεση. Δεν είναι λίγα τα πρόσωπα από τον ένα ή τον άλλο χώρο που ανακατεύτηκαν με τα πίτουρα κατά καιρούς και στο παρόν άρθρο, θα μας απασχολήσουν "προσωπικότητες" που αποφάσισαν να μεταπηδήσουν από τον χώρο του αθλητισμού στον χώρο της πολιτικής. Κάποιους τους ανάγκασαν προκειμένου να εκμεταλλευτούν τη δημοτικότητα τους και να μαζέψουν ψήφους, δεν είναι και λίγοι όμως που κοίταξαν να εκμεταλλευτούν την δημοτικότητα τους για προσωπικό τους όφελος. Με αφορμή την ενδεχόμενη υποψηφιότητα του προέδρου του Ολυμπιακού Βαγγέλη Μαρινάκη, αλλά και την σίγουρη υποψηφιότητα, αυτή του Αχιλλέα Μπέου για Δήμαρχο Βόλου, το tzogadomoutro, σας παρουσιάζει τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις εκείνων, που βρέθηκαν από τον στίβο του αθλητισμού, στον στίβο της πολιτικής.

1. Παναγιώτης Φασούλας

Μετά από μια επιτυχημένη καριέρα στο άθλημα της καλαθόσφαιρας ή ξενιστί "Μπάσκετ", η αράχνη τον ελληνικών γηπέδων αποφάσισε να απλώσει τον ιστό της και στην πολιτική. Σίγουρα οι περισσότεροι από εμάς θα τον θυμόμαστε σαν Δήμαρχο Πειραιά, ο Παναγιώτης όμως είχε ξεκινήσει ήδη την πορεία του στην πολιτική όταν ήταν ακόμα εν ενεργεία αθλητής και πριν καν κατέβει στην Αθήνα. Το 1990 εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο της Θεσσαλονίκης με τον συνδυασμό του Δημήτρη Φατούρου, μετά την μεταγραφή του στον Ολυμπιακό όμως οι "πολιτικοί" δεσμοί - και όχι μόνο - με την πόλη κόπηκαν. Αφού ολοκλήρωσε την καριέρα του σαν αθλητής, κατέβηκε σαν υποψήφιος βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ στην Α' περιφέρεια Πειραιά το σωτήριο έτος 2000 (τότε που ο Νοστράδαμος είχε προβλέψει ότι θα καταπιεί τη γη μια μαύρη τρύπα) και κατάφερε να μπει στο κοινοβούλιο. Αποκορύφωμα της πολιτικής του καριέρας φυσικά, η εκλογή του σαν Δήμαρχος Πειραιά το 2006, αφού η πόλη που έχει σαν καμάρι της τον Ολυμπιακό, ποτέ δεν ξεχνάει τα παιδιά της.

2. Κώστας Κουκοδήμος

Τα χρόνια που ο ελληνικός στίβος βρισκόταν σε ανυποληψία και οι διακρίσεις ερχόταν με το σταγονόμετρο, ο Κώστας Κουκοδήμος ήταν από τους ελάχιστους αθλητές που διακρίνονταν σε ευρωπαϊκούς και παγκόσμιους αγώνες. Κάτοχος του πανελλήνιου ρεκόρ στο άλμα εις μήκος με επίδοση 8,36 μέτρα για 13 χρόνια, χάλκινος νικητής στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Ελσίνκι το 1994 αλλά και 6ος ολυμπιονίκης στους Ολυμπιακούς αγώνες της Βαρκελώνης το 1992, είναι μερικές από τις πιο σημαντικές διακρίσεις την καριέρας τους. Το 2007 αποφάσισε να κατέβει και στον πολιτικό στίβο με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και εξελέγη βουλευτής Πιερίας, αξίωμα που έχει και σήμερα, αφού εξελέγη και πάλι στις βουλευτικές εκλογές του 2012.

3. Σοφία Σακοράφα

Από τα λατρεμένα κορίτσια του αθλητισμού της δεκαετίας του 80' η Σακοράφα και από τους ελάχιστους Έλληνες αθλητές που έχει καταφέρει να σπάσει παγκόσμιο ρεκόρ. Αναδείχθηκε στον ακοντισμό, σημειώνοντας 17 πανελλήνια ρεκόρ στην καριέρα της (δικαίως θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε σαν τον Σεργκέι Μπούμπκα του ακοντισμού)! Το 2004 κι ενώ είχε σταματήσει προ πολλού τον αθλητισμό, με παραίνεση του Γιασέρ Αραφάτ, εκπροσώπησε την Παλαιστίνη στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας. Το 2007 κατέβηκε υποψήφια βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ στην Β' Αθηνών και εξελέγη, ενώ διαγράφηκε  από το κόμμα το 2012, όταν και δεν ψήφισε το 1ο μνημόνιο. Συνεχίζει βέβαια ακάθεκτη την πολιτική της καριέρα, αφού πλέον βρίσκεται στα έδρανα της Βουλής με την σημαία του Σ.Υ.Ρ.Ι.Ζ.Α. από το 2012 που εξελέγη και πάλι βουλευτής στην Β' Αθηνών.

4. Γιάννης Ιωαννίδης

Ο "ξανθός" του Ελληνικού μπάσκετ, μετά από μια πλούσια αθλητική καριέρα σαν καλαθοσφαιριστής του Άρη Θεσσαλονίκης, αλλά και σαν προπονητής (όπου έγινε και ευρύτερα γνωστός), του Άρη και του Ολυμπιακού κυρίως, αλλά και της ΑΕΚ και της Εθνικής Ελλάδος, ρίχτηκε στον στίβο της πολιτικής το 2004, σαν υποψήφιος βουλευτής της Α' περιφέρειας Θεσσαλονίκης, με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Σήμερα είναι υφυπουργός αθλητισμού, έναν χώρο που τον γνωρίζει σίγουρα όσο λίγοι και δυστυχώς που δεν μετέφερε το ταπεραμέντο του και στα έδρανα της Βουλής. Είναι αλησμόνητες οι στιγμές με τα "μπινελίκια" και τα "χριστοκάντηλα" στα τάιμ άουτ, όταν ήταν ακόμα προπονητής στον πάγκο του Άρη, το μπουκαλάκι με το νερό που εκτόξευσε στον Γιώργο Σιγάλα όταν ήταν στον πάγκο του Ολυμπιακού, αλλά και τις ουκ ολίγες προλήψεις που τηρούσε πιστά πριν από κάθε παιχνίδι της ομάδας του και κυρίως στα ευρωπαϊκά Final Four. Δίκαια χαρακτηρίζεται σαν "γκαντέμης" της προπονητικής, αφού παρά το ότι έφτασε 6 φορές συνολικά σε Final Four (3 φορές με τον Άρη, 2 με τον Ολυμπιακό και 1 με την Α.Ε.Κ.), δεν κατάφερε να κατακτήσει ούτε μια φορά το τρόπαιο του πρωταθλητή Ευρώπης. Δεν γνωρίζω αν τον έπεισε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης να κατέβει στην πολιτική, ελπίζω όμως να φέρει στον τόπο μας τις επιτυχίες που δεν κατάφερε ποτέ να φέρει στις ομάδες που προπονούσε. Θα ήταν καλή περίπτωση πάντως, κατά τη διάρκεια της θητείας του σαν υφυπουργός αθλητισμού, να διεκδικήσει η χώρα μας κανένα Μουντιάλ και να το χάσει για 1 ψήφο από καμιά Βουλγαρία.

5. Γιώργος Ανατολάκης

Ακόμα ένας αθλητής που φόρεσε την φανέλα του Ολυμπιακού και εκμεταλλεύτηκε το γεγονός, προκειμένου να κάνει και πολιτική καριέρα, είναι ο Γιώργος Ανατολάκης. Η "ευφράδεια" λόγου που τον χαρακτηρίζει, μας χάρισε αλησμόνητες στιγμές στο κοινοβούλιο σαν βουλευτής του Λ.Α.Ο.Σ., αξίωμα στο οποίο εξελέγη το 2009, όταν έβαλε υποψήφιος στην Β' Πειραιώς. Σαν αθλητής σίγουρα ξεχώριζε πάντα για το δυναμισμό του και τους άπειρους τσαμπουκάδες εντός των αγωνιστικών χώρων, στοιχεία που δεν μπόρεσαν να κάνουν όμως την διαφορά στη Βουλή. Τις φιλότιμες προσπάθειες τις έκανε ο Γιώργος πάντως, έπεισε όμως και τον πλέον φανατικό Ολυμπιακό που τον ψήφισε, ότι έκανε λάθος. Σύμφωνα με το ποδοσφαιρικό του προφίλ και την ρητορική του ικανότητα, νομίζω θα ταίριαζε περισσότερο αν κατέβαινε σαν υποψήφιος με την Χρυσή Αυγή και μάλλον θα εξασφάλιζε μια πιο λαμπρή πολιτική καριέρα.

6. Βασίλης Παπαγεωργόπουλος

Γεννηθείς το 1947 στη Θεσσαλονίκη, υπήρξε από τους σημαντικότερους δρομείς ταχύτητας τη δεκαετία του 70' στην Ελλάδα, αναδείχθηκε πολλές φορές πρωταθλητής Ελλάδος, κατέκτησε ευρωπαϊκά μετάλλια και είχε στην κατοχή του το πανελλήνιο ρεκόρ για 21 χρόνια! Η πολιτική του σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1981, όταν και εξελέγη βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία στην Α' Θεσσαλονίκης. Ευρύτερα γνωστός έγινε όταν εξελέγη Δήμαρχος Θεσσαλονίκης το 1998 και κατάφερε να εκλεγεί ακόμα 2 φορές κάνοντας το threepit, ενώ αλησμόνητη είναι η στιγμή που αποφάσισε να ξυρίσει το μουστάκι, το οποίο δημιουργούσε ρίγη συγκίνησης στον γυναικείο πληθυσμό της πόλης άνω των 60. Από το Φεβρουάριο του 2013 βρίσκεται στην φυλακή, αφού το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για υπεξαίρεση χρημάτων του Δήμου.

7. Πύρρος Δήμας

Ο "Λέοντας της Χειμμάρας" 3 φορές χρυσός Ολυμπιονίκης και 1 χάλκινος, κατέβηκε υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ και εκλέχτηκε σαν βουλευτής επικρατείας το 2012. Μετά την εκλογή του, ο Ευάγγελος Βενιζέλος δήλωσε ότι "Ο Πύρρος με τα 4 ολυμπιακά μετάλλιά του, συμβολίζει την Ελλάδα που προσπαθεί, αγωνίζεται και πετυχαίνει, συμβολίζει την Ελλάδα που πρέπει να σηκωθεί και πάλι και να σταθεί όρθια". Έχουν περάσει 2 χρόνια από τότε και παρόλο που ο Πύρρος είχε τη δύναμη να εξυψώνει τουλάχιστον το ηθικό μας στα ουράνια με τις νίκες του, ακόμα δεν έχει καταφέρει κάτι αντίστοιχο σαν βουλευτής.

8. Βούλα Πατουλίδου

Μαζί με τον Πύρρα Δήμα, η Βούλα Πατουλίδου ήταν αυτή που χάρισε 1 χρυσό μετάλλιο στην Ελλάδα στους Ολυμπιακούς της Βαρεκλώνης στα 110 μέτρα με εμπόδια. Αλησμόνητη έμεινε η φράση "Για την Ελλάδα ρε γαμώτο", όταν την πλησίασε ο ρεπόρτερ της ΕΡΤ μετά τον τερματισμό για να τις αποσπάσει κάποιες δηλώσεις. Κορίτσι της Βόρειας Ελλάδας η Βουλάρα, αποφάσισε να πολιτευτεί το 2006 και να κατάβει υποψήφια Νομάρχης Θεσσαλονίκης, είχε την ατυχία να βρει αντίπαλο της όμως αυτόν τον ογκόλιθο (και κυριολεκτικά και μεταφορικά) της πολιτικής που ακούει στο όνομα Παναγιώτης Ψωμιάδης, με αποτέλεσμα να αποτύχει να εκλεγεί. Αν και στο στίβο άλλαξε πολλά αγωνίσματα και μετά τους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης συμμετείχε και στις επόμενες Ολυμπιάδες, με την πολιτική δεν ασχολήθηκε ξανά, είμαι σίγουρος όμως, πως ένα "Γαμώτο" θα το έριχνε άνετα σήμερα σε μερικούς Τροϊκανούς.

9. Κάρολος Παπούλιας

Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι ο Κάρολος Παπούλιας, εκτός από πολιτικός, υπήρξε και ένας αρκετά επιτυχημένος αθλητής στα νιάτα του. Διέπρεψε στο βόλεϋ κυρίως, εκεί όπου ήταν και μέλος της Εθνικής μας ομάδας, πέρασε όμως και από τα ταρτάν του στίβου, καθώς ήταν πρωταθλητής Ελλάδος στους εφήβους στο άλμα επί κοντώ! Μπορεί το ανάστημα του πλέον να μην παραπέμπει σε αθλητή, μιας και έχει πατήσει τα 84 χρόνια, σίγουρα όμως, η ενασχόληση με τον αθλητισμό, του επιτρέπει ακόμα και σ' αυτήν την ηλικία, να παρακολουθεί όρθιος της παρελάσεις! Από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΑΣΟΚ, εκλέγονταν βουλευτής από το 1977 έως και το 2004, από το 2004 μέχρι και σήμερα είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ελλάδος.

10. Αχιλλέας Μπέος

Η αφορμή για το συγκεκριμένο άρθρο ήταν φυσικά ο Αχιλλέας Μπέος κατά πρώτο λόγο και κατά δεύτερο, η ενδεχόμενη υποψηφιότητα του Βαγγέλη Μαρινάκη. Επειδή η υποψηφιότητα του προέδρου του Ολυμπιακού δεν έχει οριστικοποιηθεί ακόμα, ολοκληρώνουμε με τον Αχιλλέα Μπέο, ο οποίος κατεβαίνει υποψήφιος Δήμαρχος στο Βόλο, με σκοπό να τον κάνει Μονακό ή και Ριβιέρα. Για να γράψει κανείς τα "έργα και ημέραι" του Αχιλλέα δεν φτάνει ένα άρθρο, αφού πρόκειται για άνθρωπο με μεγάλο "εκτόπισμα" στην κοινωνική ζωή του τόπου. Τόσο μεγάλο, που ο αθλητικός χώρος δεν τον χωρούσε και τώρα τα πλοκάμια του φτάνουν και στον πολιτικό. Σύμφωνα με το βιογραφικό του, μετανάστευσε τη δεκαετία του 80' στην Αμερική, εκεί όπου έμεινε μέχρι το 1996, αλλά δεν δέχτηκε να πάρει την αμερικανική υπηκοότητα, επειδή του είπαν πως αν εμπλακεί η Ελλάδα με τις ΗΠΑ σε πόλεμο, θα πρέπει να πάρει το μέρος των ΗΠΑ! Από την ημέρα που γύρισε, ασχολήθηκε με τις "ποδοσφαιρικές επιχειρήσεις", κυρίως σαν πρόεδρος του Πανιωνίου, αξίωμα που τον έκανε και γνωστό στο πανελλήνιο και τελευταίο του σταθμό τον Ολυμπιακό Βόλου, πριν φυλακιστεί για 2 χρόνια, για το σκάνδαλο των "στημένων αγώνων".