10 αλησμόνητοι τελικοί του Champion's League
10. Ρεάλ Μαδρίτης - Άιντραχτ Φρανκφούρτης 7-3 (1959-60)
Η Βασίλισσα Ρεάλ ήταν η αδιαμφισβήτητη δύναμη στα πρώτα χρόνια του θεσμού, αφού κατάφερε ούτε λίγο ούτε πολύ, να κατακτήσει τα 5 πρώτα τρόπαια. Το 5ο στη σειρά ήταν και το πιο εντυπωσιακό, αφού διέλυσε την Άιντραχτ Φρανκφούρτης με 7-3, σε ένα παιχνίδι που διεξήχθη στο Χάμπντεν Παρκ της Γλασκώβης, μπροστά σε 127.000 ανθρώπους! Στο συγκεκριμένο παιχνίδι σημειώθηκαν τα περισσότερα τέρματα σε τελικό Champion's League, 10 συνολικά, ενώ παρακολουθήθηκε από το μεγαλύτερο πλήθος ποτέ. Το τρόπαιο το πήραν οι 2 μεγάλες μορφές της Ρεάλ μόνοι τους, ο Αλφρέντο ντι Στέφανο που έκανε χατ τρικ και ο Φέρεντς Πούσκας που πέτυχε 4 γκολ!
9. Άγιαξ - Παναθηναϊκός 2-0 (1970-71)
Μπορεί για την Ευρώπη συνολικά ο εν λόγω τελικός να μην θεωρείται τόσο σημαντικός, για την Ελλάδα όμως είναι, αφού η συμμετοχή του Παναθηναϊκού, είναι και η μοναδική συμμετοχή ελληνικής ομάδας μέχρι σήμερα, στη συγκεκριμένη διοργάνωση. Σηματοδότησε επίσης της αφετηρία του μεγάλου Άγιαξ της δεκαετίας του '70 και του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου των Ολλανδών, αφού μετά από αυτό το τρόπαιο, κατέκτησαν ακόμα 2 στη σειρά. Το συγκεκριμένο παιχνίδι έγινε στο Γουέμπλεϊ της Αγγλίας μπροστά σε 83.000 θεατές, ο Παναθηναϊκός τότε αποτελούνταν αποκλειστικά από Έλληνες παίχτες, ενώ στον πάγκο του καθόταν ο μεγάλος Φέρεντς Πούσκας!
8. Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ - Μπενφίκα 4-1 (μετά από παράταση (1967-68)
Το πρώτο της κύπελλο πρωταθλητριών Ευρώπης κατάφερε να το κερδίσει η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 1968, απέναντι στην πανίσχυρη τότε Μπενφίκα του Εουσέμπιο, μπροστά σε 92,000 θεατές στο Γουέμπλεϊ του Λονδίνου. Οι Άγγλοι, 10 χρόνια μετά το αεροπορικό δυστύχημα του 1958 στο Μόναχο, το οποίο στοίχισε τη ζωή σε 8 βασικούς της παίκτες, κατάφεραν να φτιάξουν μια ανταγωνιστική ομάδα που κυριολεκτικά γεννήθηκε μέσα από τις στάχτες της. Ο συνδετικοί κρίκοι μεταξύ εκείνης της ομάδας που ήταν στο αεροπλάνο το 1958 και αυτής που κατέκτησε το τρόπαιο 10 χρόνια μετά, ο Sir Μπόμπυ Τσάρλτον, ο οποίος πέτυχε 2 γκολ στο συγκεκριμένο τελικό και ο προπονητής Sir Ματ Μπάσμπι, που κατάφερε να χτίσει την ομάδα κυριολεκτικά από το μηδέν. Δίπλα του και ο Τζόρτζ Μπεστ, ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες που ανέδειξε ποτέ το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Το παιχνίδι έληξε 1-1 στην κανονική του διάρκεια, με τη Γιουνάιτεντ να προηγείται στο 53' με γκολ του Μπόμπι Τσάρλτον και την Μπενφίκα να ισοφαρίζει στο 79' με γκολ του Γκράσα. Στην παράταση η Μάντσεστερ πέτυχε 3 γκολ, στο 92' με τον Τζόρτζ Μπεστ, στο 94' με τον Μπράιαν Κιντ και στο 99' πάλι με τον Μπόμπι Τσάρλτον. Έτσι η Γιουνάιτεντ έγινε και η πρώτη αγγλική ομάδα που κατάφερε να κατακτήσει το βαρύτιμο τρόπαιο.
7. Μπορούσια Ντόρτμουντ - Γιουβέντους 3-1 (1996-97)
Το 1997 η Μπορούσια Ντόρτμουντ έγινε η πρώτη ομάδα της "ενωμένης Γερμανίας" που κατάφερε να κατακτήσει το τρόπαιο. Το ματς διεξήχθη στο Ολύμπια Στάντιον του Μονάχου, μπροστά σε 58.000 θεατές και οι Γερμανοί ήταν το μεγάλο αουτσάιντερ της αναμέτρησης. 4 χρόνια πριν, οι 2 ομάδες είχαν συναντηθεί και στον τελικό του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, με την Γιουβέντους να κατακτά το τρόπαιο με 2 νίκες (ήταν διπλός ο τελικός του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ τότε). Στον τελικό της 28ης Μαϊου πάντως, η Μπορούσια ήταν αυτή που πήρε τα ηνία του αγώνα από νωρίς, με 2 γκολ του Καρλ Χάιζ Ρίντλε στα μέσα του 1ου ημιχρόνου. Πίεσαν οι Ιταλοί στο 2ο, ο Αλεσάντρο ντελ Πιέρο μπήκε μέσα σαν αλλαγή στο 46' και 20 λεπτά αργότερα κατάφερε να δώσει ελπίδες στην ομάδα του, πετυχαίνοντας ένα πανέμορφο γκολ με τακουνάκι. Δεν έφτανε όμως αυτό, αφού το μεγάλο ταλέντο της Ντόρτμουντ εκείνη την εποχή, ο Λαρς Ρίκεν που είχε περάσει επίσης σαν αλλαγή στο 70', στην πρώτη του επαφή με την μπάλα, κατάφερε να βάλει ένα εξίσου όμορφο γκολ, όταν και κατάφερε να πλασάρει πάνω από τον τερματοφύλακα της Γιουβέντους Άντζελο Περούτσι.
6. Γιουβέντους - Λίβερπουλ 1-0 (1984-85)
Ένας τελικός που θα μνήμη στη μνήμη μας για πάντα, όχι για το αγωνιστικό κομμάτι, αλλά για τα τραγικά επεισόδια που είχαν σαν αποτέλεσμα 39 νεκρούς οπαδούς της Γιουβέντους και εκατοντάδες τραυματίες. Τα επεισόδια ξεκίνησαν από Άγγλους Χούλιγκαν και στην προσπάθεια που έκαναν οι Ιταλοί οπαδοί να ξεφύγουν, κατέρρευσε ένα διάζωμα της κερκίδας και πολλοί από αυτούς καταπλακώθηκαν. Μετά από αυτό το παιχνίδι, οι αγγλικές ομάδες αποκλείστηκαν από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις επ' αόριστον, μιας και ο Χουλιγκανισμός είχε φτάσει στο αποκορύφωμα του. Για την ιστορία, αυτό ήταν και το 1ο τρόπαιο κυπέλλου πρωταθλητριών που κατάφερε να κατακτήσει η Μεγάλη Κυρία του Ιταλικού ποδοσφαίρου, βρώμικο για πολλούς, αφού κανονικά ο τελικός δεν έπρεπε να διεξαχθεί και το τελικό αποτέλεσμα διαμορφώθηκε από ένα αμφισβητούμενο πέναλτι που κέρδισε ο Μπόνιεκ στο 59' όταν και ανατράπηκε 1 μέτρο σχεδόν έξω από την μεγάλη περιοχή. Το χρυσό γκολ για την Γιουβέντους πέτυχε από το 11 βήματα ο Μισέλ Πλατινί ο οποίος το πανηγύρισε δεόντως και κατηγορήθηκε γι' αυτό. Την ντροπή η Γιουβέντους κατάφερε να την ξεπλύνει 11 χρόνια μετά, κατακτώντας πάλι το τρόπαιο με αντίπαλο τον Άγιαξ αυτή τη φορά.
5. Μίλαν - Μπαρτσελόνα 4-0 (1993-94)
Στην Αθήνα έγινε ο τελικός εκείνη τη χρονιά, με την Μπαρτσελόνα να είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί της αναμέτρησης και την Μίλαν πολύ μεγάλο αουτσάιντερ. Η Μπαρτσελόνα προερχόταν από 4 συνεχόμενα πρωταθλήματα Ισπανίας, ενώ η Μίλαν κατέβαινε στο ματς με τεράστια προβλήματα. Ο Μάρκο Φαν Μπάστεν ήταν τραυματίας και δεν είχε αγωνιστεί σε κανένα παιχνίδι εκείνη τη χρονιά, όπως και ο Τζιανλουίτζι Λεντίνι, ο ακριβότερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο εκείνη την εποχή (στοίχησε 13 εκατομμύρια ευρώ στην Μίλαν για να τον αποκτήσει), ήταν επίσης τραυματίας. Εκτός αυτών, απόντες ήταν και ο αρχηγός Φράνκο Μπαρέσι, μαζί με τον Αλεσάντρο Κοστακούρτα που ήταν τιμωρημένοι, ενώ μια νομοθεσία που δεν επέτρεπε τότε να χρησιμοποιηθούν παραπάνω από 3 ξένοι παίκτες (δεν υπήρχαν κοινοτικοί τότε), ανάγκασε τον Φάμπιο Καπέλο να αφήσει εκτός αποστολής τους Μπρίαν Λάουντρουπ, Ραντουτσόγιου και Ζαν Πιερ Παπέν. Χωρίς τους 2 βασικούς κεντρικούς αμυντικούς της η Μίλαν και με λύσεις ανάγκης στην επίθεση, όλοι περίμεναν την Μπαρτσελόνα των Γουαρδιόλα, Ρομάριο και Στόιτσκοφ μα κάνει πάρτι. Τα σχέδια των Ισπανών χάλασε ο Ντανιέλε Μασάρο, που έβαλε μπροστά τη Μίλαν στο 22' και πέτυχε ακόμα ένα γκολ με την λήξη του 1ου ημιχρόνου. Ο Ντέγιαν Σαβίσεβιτς με ένα γκολ ποίημα έκανε το 3-0 στο 47' ενώ ο Μαρσέλ Ντεσαγί ολοκλήρωσε τον θρίαμβο των Ροσονέρι στο 58'.
4. Τσέλσι - Μπάγερν Μονάχου 1-1 (4-3 νικήτρια η Τσέλσι στη διαδικασία των πέναλτι) (2011-12)
Μπορεί να μην πέρασαν πολλά χρόνια, ο συγκεκριμένος τελικός όμως σίγουρα είναι από τους πιο συναρπαστικούς που έγιναν ποτέ. Μεγάλο φαβορί η Μπάγερν εκείνη τη σεζόν, με το παιχνίδι να διεξάγεται στο σπίτι της, το Αλιάνζ Αρίνα στο Μόναχο. Η Τσέλσι κατάφερε να κάνει την μεγάλη έκπληξη και να αποκλείσει την Μπαρτσελόνα στα ημιτελικά και έφτασε στον τελικό σαν το μεγάλο αουτσάιντερ. Το παιχνίδι ήταν επιθετικός μονόλογος της Μπάγερν, με την Τσέλσι να αμύνεται μαζικά σε όλη του σχεδόν τη διάρκεια και να περνάει με τα βίας το κέντρο του γηπέδου. Το τείχος της άμυνας των Άγγλων έπεσε στο 83', με τον Τόμας Μίλερ να ανοίγει το σκορ για λογαριασμό της Μπάγερν. Η Τσέλσι, μην έχοντας να χάσει κάτι, βγήκε μαζικά μπροστά έστω και ανορθόδοξα και κατάφερε να ισοφαρίσει με κεφαλιά του Ντρογμπά στο 88'. Το ματς οδηγήθηκε στην παράταση, με την Μπάγερν να χάνει πέναλτι σε εκτέλεση του Άριεν Ρόμπεν και πολλές ανεπανάληπτες ευκαιρίες, αλλά να μην αλλάζει κάτι. Έτσι οδηγηθήκαμε στη διαδικασία των πέναλτι, εκεί όπου οι Γερμανοί έχουν τρομερή παράδοση, η Τσέλσι όμως ήταν αυτή που ευστόχησε στα περισσότερα (σε 4 από τα 5) και κατάφερε να κερδίσει το τρόπαιο για 1η φορά στην ιστορία της.
3. Στεάουα - Μπαρτσελόνα 0-0 (2-0 νικήτρια η Στεάουα στη διαδικασία των πέναλτι) (1985-86)
Η Στεάουα έγινε η μοναδική ομάδα από τη Ρουμανία και από το πρώην ανατολικό μπλοκ που κατάφερε ποτέ να κερδίσει το τρόπαιο. Ο τελικός της 7ης Μαΐου διεξήχθη στο Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν της Σεβίλλης μπροστά σε 70,000 θεατές, όλοι τους οπαδοί της Μπαρτσελόνα. Ήταν η 1η φορά που ένα τόσο μεγάλο αουτσάιντερ κατάφερνε να φτάσει μέχρι τον τελικό, αλλά και να κατακτήσει το τρόπαιο, οι Ρουμάνοι όμως διέθεταν ένα πολύ ταλαντούχο σύνολο, με τους Λάκατους, Μπόλονι, Μπελοντέντιτσι, Πιτούρκα και Ιορντανέσκου να ξεχωρίζουν, εκείνος όμως που έκλεψε την παράσταση και έμεινε για πάντα στις μνήμες μας, ήταν ο τερματοφύλακας Χέλμουθ Ντουκαντάμ, που έπιασε 4 από τα 5 πέναλτι στο τέλος του αγώνα (το 5ο δεν χρειάστηκε να εκτελεστεί). Το παιχνίδι έληξε 0-0 στην κανονική του διάρκεια, όπως και στην παράταση και οδηγήθηκε στην διαδικασία των πέναλτι. Εκεί, ο θηριώδης για την εποχή Ντουκαντάμ (1,93 ύψος), έκανε αυτό που δεν έχει καταφέρει κανένας τερματοφύλακας μέχρι σήμερα και θεωρείται πρακτικά αδύνατο, να πιάσει όλα τα πέναλτι. Οι Ρουμάνοι ευστόχησαν σε 2, που ήταν αρκετά για να τους δώσουν τη νίκη.
2. Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. - Μπάγερν Μονάχου 2-1 (1998-99)
Ο τελικός με το πιο απροσδόκητο τέλος, έγινε στις 26 Μαϊου το 1999 στο Καμπ Νου της Βαρκελώνης. Ξεκάθαρο φαβορί στην αναμέτρηση δεν υπήρχε, με τις 2 ομάδες να βρίσκονται στο αποκορύφωμα της φόρμας τους εκείνη την εποχή. Μεγάλη απουσία για την Μάντσεστερ ο εμβληματικός αρχηγός Ρόι Κιν, που ήταν τιμωρημένος για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Οι Βαυαροί κατάφερα να πάρουν προβάδισμα στο σκορ με ένα γκολ που ήρθε από απευθείας εκτέλεση φάουλ του Μάριο Μπάσλερ στο 1ο ημίχρονο. Στη συνέχεια είχαν 2 δοκάρια και χωρίς να παίξουν το εντυπωσιακό ποδόσφαιρο, έδειχναν ότι θα φτάσουν στην τελική επικράτηση. Λογάριαζαν χωρίς τους Σέρινγχαμ και Σόλσκιερ όμως, που πέρασε σαν αλλαγή ο Sir Άλεξ Φέργκιουσον στο παιχνίδι και οι οποίοι κατάφεραν να πετύχουν 2 γκολ στις καθυστερήσεις του παιχνιδιού (στο 91' και το 93'), προσφέροντας μας, το πιο δραματικό φινάλε στην ιστορία των τελικών του θεσμού. Ακόμα θυμάμαι τη φάτσα του Λόθαρ Ματέους, που βγήκε από τον αγωνιστικό χώρο στο 80', καθώς παρακολουθούσε τα 2 γκολ που δεχόταν η ομάδα του στις καθυστερήσεις.
Μίλαν - Λίβερπουλ 3-3 (2-3 στη διαδικασία των πέναλτι) (2004-05)
Ποιος μπορεί να ξεχάσει το έπος της Λίβερπουλ στην Κωνσταντινούπολη. Η ομάδα του μεγάλου λιμανιού, επέστρεψε από την κόλαση (3-0 στο πρώτο ημίχρονο), στον παράδεισο (ισοφάρισε σε 3-3 στο 2ο ημίχρονο), σε μία από τις μεγαλύτερες (αν όχι η μεγαλύτερη) ανατροπές που έχουν γίνει ποτέ σε τελικό μεγάλης διοργάνωσης. Η Μίλαν μπήκε πολύ δυνατά στο παιχνίδι και κατάφερε να προηγηθεί μόλις στο 1ο λεπτό με γκολ του Πάολο Μαλντίνι και πριν κλείσει το 1ο ημίχρονο, πήρε προβάδισμα τριών τερμάτων, με ακόμα 2 γκολ που πέτυχε ο Ερνάν Κρέσπο. Μέσα σε 6 λεπτά η Λίβερπουλ, στο 2ο ημίχρονο, κατάφερε να κάνει την επική ανατροπή, με το έναυσμα για την αντεπίθεση να δίνεται από τον Στίβεν Τζέραρντ στο 54' και να ακολουθούν τα γκολ των Σμίτσερ και Τσάμπι Αλόνσο στο 56' και το 60'. Η Μίλαν κυριάρχησε στο τελευταίο ημίωρο του παιχνιδιού αλλά και στην παράταση, με τον Ντούντεκ να κάνει απίστευτη διπλή επέμβαση σε προσπάθεια του Αντρέι Σεφτσένκο προς το τέλος της παράτασης, να χορεύει κάτω από την εστία στα πέναλτι σαν άλλος Γκρόμπελαρ και τη Λίβερπουλ να κατακτά το τρόπαιο. Η Μίλαν κατάφερε να πάρει το αίμα της πίσω, 2 χρόνια μετά, στον τελικό της Αθήνας κερδίζοντας την Λίβερπουλ με 2-1.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Το Tzogadomoutro μιλάει ελληνικά. Το σχόλιο σου είναι εξίσου σημαντικό με τα γραφόμενα του. Δίνει τροφή για σκέψη και συζήτηση.