10 στιγμές από τα Μουντιάλ που το Tzogadomoutro δεν θα ξεχάσει ποτέ...

Το Μουντιάλ έχει πάντα μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά κάθε ποδοσφαιρόφιλου. Πολλά τα όμορφα και κρίσιμα γκολ, υπήρξαν όμως και στιγμές ή φάσεις, που η μπάλα δεν κατέληξε στο πλεκτό, αλλά θα μείνουν για πάντα στη μνήμη μας. Μεγάλες αποκρούσεις, θεαματικές ενέργειες και υπέροχοι συνδυασμοί, πανηγυρισμοί γεμάτη έμπνευση, αστεία περιστατικά και θεατρινίστικα πεσίματα  που αποδεικνύουν ότι η μαγεία του ποδοσφαίρου τελικά, δεν είναι μόνο το γκολ!



10. Ο ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΜΟΣ "ΤΣΙΦΤΕΤΕΛΙ" ΤΟΥ ΡΟΖΕ ΜΙΛΑ (ΙΤΑΛΙΑ 1990)

Ο Ροζέ Μιλά ήταν ήδη 38 ετών όταν αγωνίστηκε με το Καμερούν στα τελικά του παγκοσμίου κυπέλλου το 1990 στην Ιταλία. Παρά την ηλικία του, κατάφερε να πετύχει 4 γκολ, να αναδειχθεί σαν ένας από τους καλύτερους παίκτες του τουρνουά και να τα πανηγυρίσει με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο (για την εποχή ήταν πολύ ιδιαίτερος), που έμεινε για πάντα χαραγμένος στη μνήμη μας.

9. ΟΙ ΧΛΕΠΕΣ ΤΟΥ ΡΑΪΚΑΡΝΤ ΣΤΟΝ ΡΟΥΝΤΙ ΦΕΛΕΡ (ΙΤΑΛΙΑ 1990)

Γερμανοί και Ολλανδοί ήρθαν αντιμέτωποι στη φάση των 16 στο Μουντιάλ της Ιταλίας, σε ένα παιχνίδι που έμεινε στην ιστορία, για τον πολύ σκληρά μαρκαρίσματα μεταξύ των παικτών των 2 ομάδων. Κορυφαία στιγμή ολόκληρου του παιχνιδιού, όταν ο Φρανκ Ράικαρντ έφτυσε 2 φορές την πλούσια μπούκλα του Ρούντι Φέλερ, μέσα σε διάστημα 2 λεπτών περίπου, με τον Γερμανό επιθετικό να ψάχνει αρχικά μήπως τον κουτσούλισε κανένα περιστέρι. Οι 2 παίκτες αποβλήθηκαν όπως είναι φυσικό, αφού τα φτυσίματα έπεσαν στην αντίληψη του διαιτητή της αναμέτρησης. Φλωράκι πάντως ο Φέλερ, κατευθύνθηκε κατευθείαν στα αποδυτήρια, χωρίς να έρθει στα χέρια με τον Ράικαρντ. Δείτε το παρακάτω βίντεο με το σχόλιο του Τζάκι Τσάρλτον στο τέλος, που λέει, πως αν είχε φτύσει τον ίδιο 2  φορές, θα του έχωνε γροθιά στο πηγούνι!

8. ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΡΙΒΑΛΝΤΟ (Ν. ΚΟΡΕΑ - ΙΑΠΩΝΙΑ 2002)

Βραζιλία και Τουρκία συναντήθηκαν 2 φορές στο Μουντιάλ του 2002, μία για τους ομίλους και μία στα ημιτελικά του θεσμού. Η Βραζιλία κέρδισε και στα 2 παιχνίδια, με τον Ριβάλντο να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας στο πρώτο ματς, όταν ο Χακάν Ουνσάλ, στις καθυστερήσεις του παιχνιδιού, κλώτσησε την μπάλα πάνω στον Βραζιλιάνο. Ο Ριβάλντο έπεσε στο έδαφος κρατώντας το πρόσωπο του και σφαδάζοντας από τους πόνους, προσποιούμενος ότι η μπάλα τον βρήκε στο κεφάλι, αν και τον είχε βρει στο γόνατο. Παρά την κακή του ερμηνεία πάντως, κατάφερε να κερδίσει την αποβολή του Τούρκου ποδοσφαιριστή.

7. Η "ΖΕΜΠΕΚΙΑ" ΤΟΥ ΧΙΓΚΙΤΑ ΣΤΟ ΜΑΤΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΜΕΡΟΥΝ (ΙΤΑΛΙΑ 1990)

Ο Ρενέ Χιγκίτα έχει ταυτιστεί στη μνήμη μας για το υπέροχο μπουκλέ μαλλί του και την απόκρουση του σκορπιού. Ήταν περίπτωση τερματοφύλακα, αφού άφηνε συχνά την περιοχή του και έπαιζε σε θέση λίμπερο (αυτό που πιτσιρικάδες ονομάζαμε μπακότερμα εδώ στη Θεσσαλονίκη), τροφοδοτώντας τους συμπαίκτες του. Όλα αυτά σε μια εποχή, που οι περισσότεροι τερματοφύλακες ήταν εντελώς άμπαλοι και πολύ δύσκολα ξεκολλούσαν κάτω από την εστία τους. Στο παιχνίδι με το Καμερούν όμως, σε μια από τις γνωστές του εξόδους, έκανε το τραγικό λάθος και έχασε την μπάλα από τον Ροζέ Μιλά, ο οποίος πέτυχε ένα από τα πιο εύκολα γκολ της καριέρας του. Για ένα παρόμοιο λάθος, η μαφία της Κολομβίας δολοφόνησε τον Αντρές Εσκομάρ στο Μουντιάλ του 1994, φαίνεται όμως πως ο Χιγκίτα, θα τα είχε καλά με τη μαφία στη χώρα του. Το παρουσιαστικό το είχε πάντως...

6. Η ΑΠΟΚΡΟΥΣΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΟΡΝΤΟΝ ΜΠΑΝΚΣ (ΜΕΞΙΚΟ 1970)

Σπάνια οι τερματοφύλακες τραβούν τα βλέμματα σε ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι και σίγουρα δεν είναι πολλές εκείνες οι στιγμές αποσόβησης ενός γκολ, που χαρακτηρίστηκαν, ως ποδοσφαιρική μαγεία. Τα γκολ και οι περίτεχνες ενέργειες, είναι αυτά που μένουν περισσότερο στη μνήμη των φιλάθλων, με μία από τις ελάχιστες εξαιρέσεις στον κανόνα, να αποτελεί η απόκρουση του Άγγλου τερματοφύλακα Γκόρντον Μπανκς στην καρφωτή κεφαλιά του Πελέ, στο παιχνίδι Βραζιλία - Αγγλία που έγινε στο Μεξικό το 1970. Τη στιγμή που γίνεται η σέντρα, ο Μπανκς βρίσκεται στο αριστερό δοκάρι της εστίας του κι ενώ παρακολουθεί την πορεία της μπάλας και τρέχει να προλάβει τα χειρότερα, ο Πελέ κάνει ακόμα πιο δύσκολο το έργο του, σημαδεύοντας με το κεφάλι την δεξιά γωνία της εστίας, αφού η μπάλα αναπηδάει πρώτα και στο έδαφος. Φαντάζει απίθανο ο Μπανκς να διώξει την μπάλα, με ένα πολύ εντυπωσιακό πλονζόν, καταφέρνει να σώσει την ομάδα του από ένα σίγουρο γκολ.

5. Ο ΦΡΑΝΤΖ ΜΠΕΝΚΕΜΠΑΟΥΕΡ ΣΤΟΝ ΗΜΙΤΕΛΙΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ (ΜΕΞΙΚΟ 1970)

Πολλές φορές έχουμε δει παίχτες να τραυματίζονται και να βγαίνουν έξω για τις πρώτες βοήθειες και στη συνέχεια να επιστρέφουν στον αγωνιστικό χώρο σα να μη συνέβη τίποτε. Κάποιες άλλες, έχουμε δει πολλούς με το κεφάλι μπανταρισμένο ή το πολύ πολύ καμιά γάζα στο φρύδι από κάποιο σκίσιμο. Αυτό που συνέβη όμως με την περίπτωση του μεγάλου Κάιζερ του Γερμανικού ποδοσφαίρου, δεν έχει προηγούμενο. Στον ημιτελικό με την Ιταλία και μετά από ένα σκληρό φάουλ του Ιταλού αμυντικού Πιερλουίτζι Σέρα, έσπασε τον ώμο του, αρνήθηκε όμως να βγει σαν αλλαγή και έβγαλε το υπόλοιπο διάστημα του παιχνιδιού, με το χέρι του κολλημένο στο στήθος. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο συγκεκριμένος αγώνας διήρκεσε 120 λεπτά και η Γερμανία ηττήθηκε με 4-3 στην παράταση!
Στο 3:07 του παρακάτω βίντεο θα δείτε την συγκεκριμένη φάση και πως τελείωσε ο Μπενκεμπάουερ το παιχνίδι.

4. ΤΟ ΚΛΑΜΜΑ ΤΟΥ ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΧΑΜΕΝΟ ΤΕΛΙΚΟ (ΙΤΑΛΙΑ 1990)

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα ήταν πάντα μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Εγωιστής, υπερβολικός, οξύθυμος, απρόβλεπτος. Μπορεί μέχρι εκείνο το βράδυ του τελικού με την Γερμανία να έδειχνε άφθαρτος, είμαι σίγουρος όμως ότι μαζί του έκλαψε όλος ο λαός της Αργεντινής. Έχουμε δει πολλούς ποδοσφαιριστές να κλαίνε και ο πρώτος πους μας έρχεται κατευθείαν στο μυαλό, είναι ο Κριστιάνο Ρονάλντο μετά τον τελικό με την Ελλάδα το 2004. Διάσημο ήταν και το κλάμα του Πελέ μετά τον τελικό με τη Σουηδία το 1958. Γιατί επέλεξα τον Μαραντόνα; Γιατί οι προαναφερθέντες ήταν ακόμα παιδιά τότε, στο ξεκίνημα της  καριέρας τους και προφανώς πιο ευάλωτοι. Ο Μαραντόνα ήταν ένας άντρας 30 ετών με μια τεράστια διαδρομή πίσω του και στο κλάμα του για μένα, συνοψίζεται όλη του η αγάπη για το ποδόσφαιρο. Από τις παράγκες του Μπουένος Άιρες, μέχρι την καταξίωση του στη Νάπολι.

3. Ο ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΑΡΝΤΕΛΙ (ΙΣΠΑΝΙΑ 1982)

Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει τους πιο ευφάνταστους πανηγυρισμούς γκολ στα ποδοσφαιρικά γήπεδα. Πριν μερικές δεκαετίες, οι παίκτες αγκαλιάζονταν μετά την επίτευξη ενός γκολ ή το πολύ πολύ να έστελναν και κάνα φιλί στους οπαδούς στην κερκίδα. Ο πανηγυρισμός του Ταρντέλι δεν έμεινε στην ιστορία πάντως, ούτε επειδή αγκαλιάστηκε με τους συμπαίκτες του, ούτε επειδή έστειλε φιλάκια στις κερκίδες, ούτε επειδή σχημάτισε καρδούλα με τα δάχτυλα του. Έμεινε για την έκφραση του προσώπου του, εκεί όπου συγκεντρώθηκαν η αγωνία, το δράμα, η τρέλα και η έκσταση μαζί ταυτόχρονα, τη στιγμή της συνειδητοποίησης ότι κατακτά το παγκόσμιο κύπελλο. 

2. Η ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΛΕ (ΜΕΞΙΚΟ 1970)

Ο Πελέ έχει πετύχει πάνω από 1000 γκολ στην καριέρα του, η μεγαλύτερη στιγμή ποδοσφαιρικής μαγείας και δείγμα του Θεϊκού του ταλέντου, ήταν η προσποίηση στον τερματοφύλακα της Ουρουγουάης στον ημιτελικό του Μουντιάλ του Μεξικού το 1970. Η πάσα έγινε από τον Τοστάο, τερματοφύλακας της Ουρουγουάης μαζί με τον Πελέ έτρεχαν προς την πορεία της μπάλας. Η συνέχεια στο βίντεο...

1. Η ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΟΥ ΖΙΝΤΑΝ ΣΤΟΝ ΜΑΤΕΡΑΤΣΙ (ΓΕΡΜΑΝΙΑ 2006)

Ούτε κορυφαίος σεναριογράφος του Χόλιγουντ θα μπορούσε να σκεφτεί και να γράψει τόσο δραματικό φινάλε στην καριέρα του Ζινεντίν Ζιντάν. Την Εθνική Γαλλίας την πήρε από το χέρι μόνος του και την οδήγησε στον τελικό του Μουντιάλ το 2006. Στα γήπεδα της Γερμανίας είχε αποφασίσει να γράψει τον επίλογο της ένδοξης καριέρας του και τι καλύτερο από το να αποχωρήσει νικητής στον τελικό με το τρόπαιο αγκαλιά. Με δικό του γκολ από χτύπημα πέναλτι η Γαλλία πήρε προβάδισμα στο σκορ. Λίγοι θυμούνται, αλλά αυτός ο αλητάμπουρας ονόματι Ματεράτσι ισοφάρισε για τους Ιταλούς. Η συνέχεια είναι γνωστή λίγο πολύ, ο Ματεράτσι ψιθύρισε κάτι "Γαλλικά" στον Ζιντάν, ποτέ δεν μάθαμε ακριβώς τι, με τον Γάλλο να απαντάει με μια κουτουλιά στο στήθος και αυτή να είναι η τελευταία του ενέργεια σαν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Ο Ματεράτσι έπεσε στο έδαφος και έδειχνε να σφαδάζει από τον πόνο, δώστε προσοχή όμως στο πλάνο που ανοίγει το μάτι του για να δει τι συμβαίνει... Πιο άδοξος τρόπος δεν υπήρχε για να αποχωρήσει "Ο τελευταίος Μαέστρος" Ζινεντίν Ζιντάν από τους αγωνιστικούς χώρους.