Μας έπιασαν αδιάβαστους

Λίγοι έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα να τα βάλουν με την Μαφία και ακόμα λιγότεροι να ξεσκεπάσουν όλες τις κομπίνες και τις απάτες που στήνει κατά καιρούς. Είναι μια αόρατη δύναμη που υπάρχει και δεν υπάρχει ταυτόχρονα και ο τρόπος που κινείται και κάνει τις δουλειές της, μοιάζει με αόρατη δύναμη που δεν μπορούν να αντιληφθούν οι ανθρώπινες αισθήσεις. Γνωρίζουμε ότι υπάρχει, αλλά δεν μπορούμε να την δούμε με λίγα λόγια.
Μια από τις πιο επικερδής δουλειές της Μαφίας είναι και ο Τζόγος φυσικά. Κάθε αρχιμαφιόζος που σέβεται στον εαυτό του έχει στην ιδιοκτησία του κι ένα καζίνο ή στην χειρότερη περίπτωση μια χαρτοπαιχτική λέσχη. Οι περισσότεροι από αυτούς βέβαια, δεν κυκλοφορούν σαν τον Μάρλον Μπράντο και τον Αλ Πατσίνο στο Νονό και για να αναγνωρίσεις σήμερα ποιος είναι μαφιόζος, μάλλον θα πρέπει να είσαι άνθρωπος του υποκόσμου.
Αφορμή για όλα τα παραπάνω, η σφαγή των αμνών που έγινε την Κυριακή που μας πέρασε, κυρίως στην Ισπανία, αλλά και στην Ιταλία κατά δεύτερο λόγο, χώρες που παραδοσιακά στο ποδόσφαιρο συμβαίνουν τα καλύτερα μαγειρέματα τις τελευταίες αγωνιστικές. Μάστερ του σασπένς και οι 2 λαοί και δεν είναι τυχαίο πως οι μεγαλύτεροι σκηνοθέτες κατάγονται από εκεί.
Θα σου στήσουν το ματς ή και ολόκληρη την αγωνιστική χωρίς να πάρεις πρέφα τι έχει συμβεί και το μόνο που θα καταλάβεις είναι ότι θα έχει αδειάσει η τσέπη σου. Το σενάριο να μην κερδίσει καμία από τις Μπαρτσελόνα, Ρεάλ και Ατλέτικο Μαδρίτης τις 2 τελευταίες αγωνιστικές, μόνο ο Πέδρο Αλμοδοβάρ θα μπορούσε να το έχει γράψει. Είναι τόσο παράλογο, τόσο ανώμαλο και προκλητικό κι όμως συνέβη. Αγωνιστικά βέβαια, τα παιχνίδια φάνηκαν να παίχτηκαν στα ίσια, αφού για να σε κάνει ο μαφιόζος να ποντάρεις τα λεφτά σου, θα πρέπει πρώτα να σε πείσει ότι το προϊόν είναι καθαρό. Μανούλες σε αυτόν τον τομέα οι Ισπανοί και οι Ιταλοί, μεγάλοι επιστήμονες, ενώ γνωρίζουμε τι συμβαίνει σε αυτές τις χώρες στις τελευταίες αγωνιστικές, μας έπιασαν για ακόμα μια φορά όλους αδιάβαστους.
Κάποια παιχνίδια μπορούσε να τα αποφύγει ο παίκτης, οι καπάντζες ήταν όμως τόσες πολλές, που σαν τα ποντίκια κυνηγήσαμε το τυρί και πιαστήκαμε στη φάκα. Από το λαιμό μας έπιασαν και μας γονάτισαν και σήμερα έπεται συνέχεια...