Ότι περίσσεψε απ' το κουφάρι

Σαν τις πεινασμένες ύαινες ΠΑΟΚ και ΆΕΚ πάλεψαν χτες πάνω από το κουφάρι που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο, για να διεκδικήσουν το κυπελλάκι, το μαστραπαδάκι, αυτό που περισσεύει αν φας το φιλέτο, το ψαχνό, δηλαδή το πρωτάθλημα.





Το γομάρι που λέγεται ελληνικό πρωτάθλημα (Superleague αγγλιστί), πρόλαβε και το άρπαξε ο Ολυμπιακός, κατασπάραξε ότι ήθελε, έφαγε όποιο κομμάτι του άρεσε και αφού ρεύτηκε από ευχαρίστηση, πέταξε το υπόλοιπο να φάνε και κάποιοι πεινασμένοι.
Εκτός από τις ομάδες βέβαια, υπάρχει κι ένα τεράστιο σκυλολόι τριγύρω, αρκετοί αυλικοί, που ονομάζονται δημοσιογράφοι και είναι συνυπεύθυνοι γι' αυτό το χάλι. Σε ένα τόσο βρώμικο αθλητικό σύστημα, είναι ουτοπικό πλέον κάποιος να γυρεύει αντικειμενικότητα, αφού οι περισσότεροι πλέον ακολουθούν συγκεκριμένη γραμμή, σύμφωνα με τα συμφέροντα των προέδρων των ομάδων. Δημοκρατία μπορεί να υπάρχει, είναι τόσο μεγάλη όμως η δύναμη αυτών που έχουν στα χέρια τους την τύχη των λεγόμενων "μεγάλων" ομάδων, που μπορούν εύκολα να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και να κατευθύνουν την κοινή γνώμη.

Στον ΠΑΟΚ η κατάκτηση του κυπέλλου πανηγυρίστηκε έξαλλα, από έναν λαό γαλουχημένο τόσα χρόνια από τα ραδιόφωνα και τα μέσα της πόλης, που του τύπωσε στο μυαλό το αίσθημα του αιώνια αδικημένου από το κατεστημένο των Αθηνών. Από χτες η προπαγάνδα μετασχηματίστηκε και τα μέσα της Θεσσαλονίκης (τα περισσότερα είναι προσκείμενα στον ΠΑΟΚ), κάνουν γαργάρα το οφσάιντ γκολ και προβάλλουν περισσότερο το συγκεκριμένο γεγονός σαν "θεία δίκη" ή ακόμα και σαν αποκατάσταση της δικαιοσύνης. Κοινώς, περνιέται σταδιακά στον κόσμο, ότι η "κλεψιά" με "κλεψιά" πρέπει να τιμωρείται. ΤΡΑΓΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.

Στην ΑΕΚ ο Μελισσανίδης έκανε δηλώσεις κατά του επόπτη κυρίως, όταν πριν 5 χρόνια η ομάδα του, σήκωσε ένα από τα πιο βρώμικα κύπελλα στην ιστορία, αυτό στο ματς με τον Ατρόμητο, σε ένα τελικό παρωδία, που κατά τύχη δεν θρηνήσαμε και θύματα.

Φωνάζουν όλοι, καταδικάζουν, σχολιάζουν, κατακρίνουν όλα όσα είδαμε χτες, αλλά κανένας δεν έχει πραγματικά το δίκιο με το μέρος του. Όλοι έχουν συμβάλλει, άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο, για να φτάσουμε σ' αυτό το χάλι. Κανένας οπαδός καμίας ομάδας στην Ελλάδα δεν έχει πλέον το δικαίωμα να φωνάζει για κάτι, άσχετα αν αδικήθηκε περισσότερο ή λιγότερο από κάποιον άλλον, αφού η βρωμιά και η σκατίλα έχει σκεπάσει πλέον τα ΠΑΝΤΑ!

Συμβαίνουν και στις πιο προηγμένες χώρες ποδοσφαιρικά τέτοια φαινόμενα. Υπάρχει βία κι εκεί, υπάρχει παρασκήνιο, ευνοείται ο δυνατός διαιτητικά, είναι όμως μεμονωμένα περιστατικά, δεν επισκιάζουν αυτό που συμβαίνει εντός του αγωνιστικού χώρου.

Δεν θέλω να γράψω περισσότερα, καθώς είχα κι άλλα πολλά να πω, έχω αναφερθεί όμως κατά καιρούς και νομίζω ότι απλά τα ανακυκλώνω και στο μυαλό μου αλλά και στη γραφή μου. Ήταν ο χτεσινός τελικός μια αφορμή πολύ ερεθιστική για να γράψω ξανά 2-3 πράγματα, που νομίζω ότι σκέφτονται πλέον οι περισσότεροι φίλαθλοι και οπαδοί των ομάδων, οι οποίοι όχι απλά δεν πατάνε το  πόδι τους, αλλά δεν περνάνε ούτε έξω από τα γήπεδα!